obrażony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obrażonyżeni {{/stl 8}}{{stl 7}} świadczący o czyjejś obrazie, o tym, że ktoś się obraził : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrażona mina księżniczki. Powiedzieć coś obrażonym tonem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrażony — obrażonyżeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. obrazić (p.) obrażony w użyciu przym. 1. «taki, który się obraził na kogoś, na coś» Jest obrażony na kolegę. 2. «będący oznaką czyjejś obrazy» Obrażony głos, ton. Obrażona mina … Słownik języka polskiego
półobrażony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, półobrażonyżeni {{/stl 8}}{{stl 7}} lekko obrażony, niezbyt mocno obrażony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po naszych wymówkach odszedł stąd półobrażony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gniewny — gniewnyni, gniewnyniejszy 1. «gniewający się, rozgniewany; obrażony na kogoś, czujący do kogoś urazę, nadąsany» Gniewny tłum. przen. «groźny, straszny» Gniewne grzmoty. Gniewne morze. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem» Gniewne spojrzenie.… … Słownik języka polskiego
uchybić — dk VIa, uchybićbię, uchybićbisz, uchyb, uchybićbił uchybiać ndk I, uchybićam, uchybićasz, uchybićają, uchybićaj, uchybićał 1. «postąpić niezgodnie z czymś, wbrew czemuś; naruszyć (przepis, nakaz, normę, zwyczaj itp.)» Uchybić gościnności.… … Słownik języka polskiego
gniewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gniewnyni, gniewnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który się gniewa, jest obrażony na kogoś, rozgniewany; także: niepokorny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewny tłum. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojedynkować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pojedynkować siękuję się, pojedynkować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} bić się w pojedynku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrażony młodzieniec zmuszony był pojedynkować się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
